Drugi przedstawiciel tego bardzo rzadkiego i ciekawego typu monet piastowskich, stanowiący szczególnie interesujące źródło do badań nad ideologią panowania rozwijaną na piastowskich dworach w okresie rozbicia dzielnicowego.
Reprezentuje on charakterystyczną „fabrykę” dużo większej grupy podobnych brakteatów, których miejsce wybicia (a tym samym emitent) nie zostały jeszcze przekonująco ustalone (Kujawy? Mazowsze?).
Ukruszenia obrzeża, bez uszczerbku dla ikonografii.
Przedstawienie: półpostać na wprost, w koronie(!), ubraną w tunikę, z przewiązanym na ramieniu płaszczem. W prawej swej ręce trzyma ona lilię, w lewej natomiast jabłko panowania.
Srebro, średnica 16.5 mm, waga 0.10 g
