Okazowy egzemplarz pierwszego, grünthalskiego szeląga dla Polski.
Wbrew
przysiędze zawartej w Pacta conventa, bez zezwolenia Sejmu i Senatu,
król August III rozpoczyna w 1749 roku, w Dreźnie, emisję miedzianych
szelągów koronnych. Zaś już dwa lata później, celem zwiększenia tej
emisji, przenosi ją w 1751 do dwóch mennic ulokowanych przy saskich
kopalniach miedzi. Efektem prac jednej z nich, Grünthalu, jest właśnie ten szeląg.
Piękny
egzemplarz. Połysk, dużo
naturalnej, menniczej czerwieni, nieobiegowy relief, zachwycił nie tylko
nas. Urodę docenili również graderzy NGC, przyznając tej monecie
najwyższą notą.
Wyśmienity reprezentant XVIII-wiecznej monety miedzianej!
Miedź, średnica 15.5 mm.
