Brakteat stanowiący następcę typu z arkadami, nawiązujący do niego ikonografią. Przez wiele lat i wielu badaczy, mimo motywu ogólnochrześcijańskiego, nieuznawany za emisję zakonną. Dopiero analiza techniki, warsztatu, wykonana przez B. Paszkiewicza pozwoliła umieścić tę monetę w latach 1277-1288.
Typ: krzyż łaciński stojący na owalnej arkadzie, pomiędzy dwoma kulami, z sześcioramienną gwiazdą pod łukiem.
Srebro, średnica 16.5-17.5 mm, waga 0.21 g.